Chociaż świat dokoła
dziwny jest i wielki,
a my tacy mali,
mali jak kropelki –
Podajmy sobie ręce
w zabawie i w piosence,
w ogródku przed domem,
na łące znajomej.
Podajmy sobie ręce
przez burze i przez tęcze,
pod gwiazdą daleką,
nad rzeczką i rzeką.
Kiedy nagle z bajki
zniknie dobra wróżka,
kiedy szary smutek
wpadnie do fartuszka –
Podajmy sobie ręce ...
Choć nas czasem dzielą
nieprzebyte góry,
nieskończone drogi,
zachmurzone chmury –
Podajmy sobie ręce ...
Poranek czerwcowy słonkiem
Przystroił nasze przedszkole.
My dziś ubrani świątecznie
We wspólnym stajemy kole.
Dziś nasze twarze maleńkie
Ogarnia tęsknota i żal.
Tak miło tutaj i pięknie,
Lecz czeka nas inna dal.
I nigdy nie zapomnimy jak dobrze
Było w tym kole.
Chociaż do szkoły idziemy
W sercu zostanie przedszkole.
Żegnajcie wszystkie zabawki,
Już nie czas bawić się z wami.
W szkole idziemy usiąść w ławki,
A swe przedszkole żegnamy.